Yazar: Selvi Atıcı
Seri: Kayıp Şehir #1
Yayınevi: Müptela Yayınları
Sayfa Sayısı: 592
Goodreads Puanı: 4.25
Benim Puanım: 4/5
Arka Kapak
"Seni sevmekten nasıl vazgeçebilirim ki? Ben geçsem bile kalbim vazgeçmez..."
Deryal Yiğit, nam-ı diğer Kimliksiz... Kirli geçmişiyle, acımasızlığıyla, kadınlara değer vermeyişiyle bilinen karanlık bir adam... Garip takıntıları ve sadece kendine sakladığı sırlarıyla kendi çöplüğünden yarattığı krallığında hükümdarlığını süren Deryal'in hayatına Burcu bomba gibi düşmüştü.
Burcu, Deryal'in yeni takıntısı mı, yoksa hayatının yörüngesini tamamen değiştirebilecek olan tek kadın mıydı? Sırları ve çözemediği sorunlarıyla Deryal'in hayatına girmek zorunda kalan Burcu, omuzlarına binen tonlarca yükün arasında aşkı kaldırabilecek miydi?
Benim Yorumum
Kitap çok çabuk bitti ve cidden akıcı bir kitaptı. Yazarın kalemi gayet iyidi kitabı sevdim. Her kitapta olduğu gibi bunda da sevmediğim bir kaç yer oldu ama kitabın geneline bakılırsa güzel ilerleyen bir kitaptı.
Deryal, kayıp şehir kulübünün sahibi ve acımasız, kirli geçmişe sahip bir karakter. Hayatı kötü geçmiş, ailesini kaybetmiş, bir çok kez hapse girmiş bir insan. Sokaklarda büyümüş ve ıslah evine girmiş lakabı kimliksiz olan biri. Bir gün kulüpte Burcu ile karşılaşır, onun zor durumda olduğunu ve yaşının küçük olduğunu düşündüğü için onu korumaya çalışır fakat neye bulaştığından bir haberdir.
Adem, Deryal'in en yakın arkadaşı - ademe bayıldığımı söyleyebilirim eheheh- ve sağ koludur. Adem'e göre Burcu, Deryal için sadece bir takıntıdan ibarettir.
Burcu ise ailesini kaybetmiş, sadece kardeşi ve bir amcaya sahip bir karakterdir. Sırları olan ve hayatı zor geçen bir kızdır.
Şirin Deryal'in kulübünde çalışan ve adı gibi şirin bir kızdır. Ben Adem ve Şirin'in atışmalarını, sürekli didişmelerini ve diyaloglarını çok sevdim. Kitabın en sevdiğim yanlarından birisi bu çiftti.
Karakterleri çok sevdim ve kitaba hemen ısındım. Zaten kitaba başladığınız an sizi içine çeken bir kurgusu var. Deryal ve Burcu bir yana Adem ve Şirin karakterlerini de çok sevdim. Bana çok sempatik geldiler.
Deryal'in Burcu'ya duyduğu aşk ve sahiplenme, kötü geçen hayatı, yaşanılan olaylar güzeldi. Ben sadece kitabın sonlarına doğru yaşanan bir olayı çok sevdiğimi söyleyemem ama kitap yinede güzel bir yazım tarzına, kurguya ve sempatik karakterlere sahip. Okuyucuyu içine çeken sıcak bir anlatımı var. Gelelim kitaptan alıntılara :)
Alıntılar
"Nesin sen? Ahlak zabıtası mı?" "Aslında Süpermen, ama giysilerimi giyecek ve pelerinimi takacak zamanım yoktu."
"Sen ne işe yarayacaksın peki?" diye sordu dişlerinin arasından. "Seni çalıştırıyorum ya. Yetmez mi?""Sen...""Evet." Adem dev gibi boyuyla genç kızın üzerine eğildi. "Ben?" diye sordu. "Sen çok..." Genç kızın yanakları sinirle kızarmıştı."Çok yakışıklıyım, değil mi? Biliyorum canım, nutkun tutuldu. Ben anladım, sen üzülme."
"Seninle birlikte olmak, uçaktan paraşütsüz atlamak kadar güvenli.""Abartma lütfen." dedi Deryal ciddi bir tonla. "O daha güvenli"
"Hayatta üç önceliğim var," dedi.
"Üçüncüsü; arabalarım, İkincisi; Adem..." ardından duraksayıp genç kızın gözlerine baktı. Burcu fısıltıyla,
"Birincisi?" diye sordu.
Ama Deryal, bu sorunun içinde Burcu'nın kendi beyninde oluşturduğu cevabı görmüştü. Onun yanılacağını tahmin etmişti.
"Onun gözlerinin içine bakıyorum."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder